Ella Stína hugleiðir

Var allt sem Ella Stína skrifaði Róbert. Hvert orð? Var textinn dulkóðaður og þegar dulmálslyklarnir höfðu verið ráðnir kom í ljós að hvert orð þýddi Róbert. Ekki bara nafnorðin, heldur líka sagnorðin, fornöfnin, forsetningarnar, já allt þýddi Róbert. Átti Ella Stína að hætta skrifa ef allt sem hún skrifaði þýddi Róbert. Átti hún þá að byrja að tala. Var það ekki á sömu bókina lært, - hvað með stamið, hikið, þagnirnar, mismælið, leiðréttingarnar, það sem var ósagt látið, þýddi það ekki Róbert? Átti Ella Stína að hætta að tala? Hún sem var tiltölulega nýbyrjuð að tala. Átti hún kannski að dansa í staðinn? En gat það verið að hreyfingar líkamans þýddu líka aðeins eitt: Róbert. Og hvað ef hún byrjaði að mála, spila fótbolta, lesa, hlusta, horfa út um gluggann, elda mat, hringja, ganga á fjöll; ef þetta þýddi nú allt Róbert. Hvað ef öll tjáning Ellu Stínu þýddi Róbert. Ella Stína vissi ekkert hver Róbert var. Það kemur örugglega sér kafli um það en Ella Stína varð að vita hver Róbert var tilað byrja á að leysa gátuna um tjáninguna og hugsanlega dulkóðun. Ella Stína var heimsveldi. Var hann keisari í Ellu Stínu? Ella Stína snarminnkaði. Þýddi Róbert eitthvað annað en Róbert. Kannski hafði einhver verið á undan Róbert. Ef Róbert var keisari í heimsveldi Ellu Stínu hlaut einhver að hafa ríkt á undan honum og annar þar á undan. Ella Stína varð að lesa sagnfræði en það var sama hvað hún gúgglaði, hún fann ekkert um keisarana í Ellu Stínu. Hún varð að fá sér kaffi og hlusta aðeins á vindinn. Hafði Ella Stína upphaflega verið keisari í Ellu Stínu og misst völdin? Ellu Stínu fannst það ekki líkt sér að vera keisari, hún var meira svona villibarn, en kannski hafði villibarnið breyst í keisara.

Ella Stína mundi eftir Biblíunni þarsem stóð: í upphafi var orðið og orðið var hjá guði og orðið var guð og eitthvað svoleiðis. Var orðið þá í upphafi guð og þýddu öll önnur orð guð? Var öll tjáningin lofsöngur til guðs. Þá mundi hún eftir prestinum afa sínum sem hafði sagt að orðið eða logos þýddi regla eða lögmál. Var guð lögmál. Var til kærleikslögmál. Hafði guð upphaflega verið keisari í Ellu Stínu og einhver ýtt honum úr hásætinu, fyrsti keisarinn, já Ella Stína veit að þetta er algjört bull en þá mundi hún eftir bull-lögmálinu, guð hafði kannski ekki verið keisari heldur inní frumunum á Ellu Stínu eða ekki inní þeim, guð var kannski frumurnar, og vildi guð kannski að maður breytti orðunum í eitthvað annað svo tjáningin yrði sem ríkulegust? Og maður endaði aftur hjá guði. Nei, Ella Stína var feimin við guð og líka Jesú og Maríu Mey og hún vissi að á undan Jesú og öllum höfðu verið aðrir og það var alltaf verið að skipta um. Ella Stína er komin út í móa og liggur þar og horfir uppí himinninn og lóan er komin.

Og hvað ef Ella Stína þýddi Róbert? Þá var búið að útmá Ellu Stínu. Heimsveldið útmáð með einu pennastriki. Var eitthvað sem þýddi ekki Róbert? Hvað með guð? Guð hlaut að þýða Róbert ef allt snerist um hann, hvert einasta orð, hreyfing. Tjáningin var tilbeiðsla eða var hún það. Var öll tjáning tilbeiðsla? Var ekki sum tjáning hreint og beint hatur. Og hatur er ekki tilbeiðsla, tilbeiðsla er eitthvað sem festir í sessi, tignar og tilbiður, en hatrið brýtur niður og festir kannski annað í sessi. Hatrið getur líka tignað eða er maður þá farinn að misnota orðin? Ella Stína er einmana. Enginn er að lesa um heimsveldið hennar. Enginn skrifar komment. Ella Stína grúfir sig yfir blöðin, hún er sagnfræðiritari hjá keisara heimsveldins, hún er ekki lengur útí móa, nei, lóan er farin, hún er að skrifa fyrir sjálfa sig, hún uppgötvar að sennilega hefur hún hatað guð, og ef hún byrjaði að elska hann myndi allt brotna inní henni. Leysast uppí kærleiksljósi. Ella Stína er byrjuð að ritskoða, hún ýtir ekki lengur á publish post, hún ýtir á save as draft, hrafnarnir fljúga fyrir utan turninn hennar í Rómaveldi. RÓMAVELDI, æpir Ella Stína upp yfir sig. Stendur Rómaveldi ennþá! Auðvitað, við erum í leifunum af Rómaveldi, páfinn er enn að vínka sínum hvíta hanska af svölunum. Leifarnar. Það var aldrei gert ráð fyrir leifunum. Leifunum er hent nútildags en þótt einhverju sé hent er það enn til. Við erum á öskuhaugunum, æpir Ella Stína aftur. Eru þetta Öskuhaugar Ellu Stínu? Wall mart, er það öskuhaugar Rómaveldis. Gleymdist að eyða öskuhaugum Rómaveldis? Ellu Stínu langar að deyja, hætta að skrifa en það er sama, orðin koma áfram og fara beint á öskuhaugana ef hún skrifar ekki. Hún er ráðvillt, hún saknar Róberts, hún elskaði hann og er dauðhrædd við að ýta á publish post fyrir slysni því þannig er heimurinn, sumt gerist fyrir slysni. Maður verður að passa sig. Hvar eru hlekkirnir, spyr Ella Stína. En hlekkirnir eru ryðgaðir, þeir eru orðnir að ryðmylsnu og Lokaða herbergið hefur sáldrast niður. Það er ekkert eftir nema heimurinn.