Hlekkir ástarinnar

Ella Stína tældi menn inní lokaða herbergið og þeir héldust þar við svo lengi sem hún sagðist ekki elska þá. En um leið og hún tjáði þeim ást sína breyttist hún í gamla norn, ástarjátningin kallaði fram hennar rétta andlit, og það var sérlega óhuggulegt að sjá þetta litla barn breytast í gamla hatursfulla norn. Mennirnir létu auðvitað ekki sjá sig aftur en næsta sem fréttist af norninni var að hún sást staulast áfram í hlekkjunum, tautandi fyrir munni sér: Ég er í hlekkjum ástarinnar.