Grumpy old Elisabet

Ég hef allt á hornum mér, þá er nú skárra að poppa uppí smá maníu eða þunglyndi helduren vera í skapvonskukasti, ég tildæmis vaknaði og hugsaði um að hætta að blogga af því svo fáir kommenta!!! Og svo er netið bilað. Og síminn lokaður, og fjármálin í steik, og ég er að hugsa um að fara vinna á barnaheimili, aumingja börnin, mig langar að fæla alla frá mér svo allir hætti að tala við mig, og þá get ég átt verulega bágt og einangrað mig. Einangrun er óskastaða geðsjúklingsins eða alkhóhólistans, þá er lífið einsog það á að vera, en ég hef ekki kynnst svona skapvonsku áður, ég þarf sennilega að fara á fleiri fundi, ég hef nefnilega alltaf verið í góðu skapi síðan ég varð edrú, Linda hélt um daginn að þetta væri breytingaaldurinn, eitthvað sem ég vil ekki horfast í augu við, en ég ætti kannski að bjóða þennan breytingaaldur velkominn, og ég er nú reyndar aðeins að hugsa vel um sjálfa mig, og svo þori ég ekki á sviðið en mig langar en þori því ekki, og svo hugsa ég, það hringir enginn í mig, en hringir þú í einhvern, mig langar að vera á sviðinu og bara þegja. Og mig vantar strigaskó og gleraugu, en ég burstaði á mér fótleggina um daginn, burtu allar dauðu húðfrumurnar, og setti olíu á fótleggina, og svo er ekki málið að vera eitthvað rosalega unglegur og já svo hringdu Katrín og Elísabet í mig og komu í heimsókn, og buðu mér í heimsókn en ég hef bara hringt í bankann og hann var lokaður, og svo held ég sé með egglos, og svo hringdi kona í gær tilað segja mér að þessi plant-mál hjá henni hefðu ekki virkað, og hún hefði ekki efni á að fá sér plant útum allt, og hef ég efni á því, og hún sagðist hafa talað við starfsfólk á elliheimili sem sagði þetta væri að plaga gamla fólkið en ég er einmitt á leið á elliheimili, og ég fer aldrei í sund af því þá þarf ég alltaf að tala við alla í heita pottinum, og þetta er allt svo grumpy old Elísabet og aumingja Elísabet, og ég fatta þegar ég skrifa þetta ég hef verið lokuð inni í einhverri hugmynd síðan í sumar, og ekki sagt neinum og ekki talað við geðlækninn minn og ekki farið til læknis af því hvað maginn á mér er þaninn og skrítinn, og ég nota ekki innleggin mín, og það er einsog ég hati sjálfi mig en hatur er einmitt óskastaða fyrir geðsjúklinjga og alkóhólista en þetta er samt búið að vera næs sumar, en ég held að ég sé einhver drottning sem allir eiga að snúast í kringum, ...

ég er samt byrjuð á nýju bókinni minni, búin að sækja um styrk tilað skrifa hana, búin að tala við útgefanda sem vill ekki gefa hana út, búin að viðra allt og taka þvílíkt til, skrifaði synopsis, og svo nenni ég ekki alltaf að vera hetja, en amma var svona, maður átti alltaf að hringja í hana og ég er að verða eins, and I am only 50.

Svo er ég búin að leiða fundi og sponsa for first time in Alanon, fókusera á reiðina, já einmitt, the grumpy old look. The grumpy old hook.