Bókasafn Elísabetar

Ég labbaði í huganum útí Flatey og staðnæmdist mér til mikillar undrunar hjá bókasafninu og svo heyrði í fuglum. Ég nenni ekki lengur neinu veseni. En ég bjóst við að finna nýju bókina mína á bókasafninu í Flatey, stendur yst í götunni, pínulítið hús, örugglega eitt minnsta bókasafn á landinu, en ég fann hana ekki og það var alltílagi. Ég settist fyrir utan og hlustaði á fuglana og horfði á sjóinn. Ég les aldrei bækur en ég elska bækur og bókasöfn. Ég hef komið í bókasafn í Ungverjaland sem var einsog klaustur, heilagur staður, bækur eru erótískar í eðli sínu, leyndardómsfullar, lokaðar, það verður að opna þær, fletta blaðsíðunum, nota fingurgómana viðkvæmustu staði líkamans, lesa orðin sem snerta við einhverju í sál manns.

*

Ég ætla prófa fara aðra ferð og vita hvort ég finn bókina sem ég er að skrifa.