rifrildi, norðanátt og sættir

ég reifst við manninn minn, hann sagði ég væri hrædd, og afhverju ég væri reið, ég sagðist vera hrædd hrædd við að hverfa og mást út í sambandinu og detta inní ástsýki, en svo er komin norðanátt og trén sveiflast í vindinum og áðan sýndist mér trilla í vandræðum. maðurinn minn er að bólstra stólana, ég lagði mig, það er sigur, mér finnst ég alltaf þurfa að vera gera eitthvað, og það er að koma nýtt barnabarn.