17 nóvember 2007

Eg er allt sem eg er ekki

Eg er mjog oakvedin sem eg er ekki, eg er mjog akvedin.

Thetta hljomar kannski favitalega en eg er kannski ad koma med sporvagninum fra Huston-station og sit og fylli hausinn a mer af hugsunum hvort eg eigi ad fara ut a Jarvis-station eda vid Abbey-street. Thad er einsog ekkert annad komist ad, einsog thetta se uppa lif og dauda. Thangad til eg er farin ad laera segja, eg var reyndar byrjud a thessu heima, en tha segi eg vid sjalfa mig: Elisabet min, thetta er alltilagi, thu ert 49 ara, thu veist thad thegar ad thvi kemur.

Okei. Svo for eg ut vid Jarvis-station, inni Arthett tilad kaupa geislaspilara, og tha var madur thar sem sagdi ad their seldu ekkert svoleidis lengur, thad vaeri bara MPI- spilaranum.

So you are telling me, I dont live in the modern world, I said.

Yes, there is about time to opperate.

Eg var a leidinni i sund tilad hugsa um linurnar og ja tilad fara i sund, en for inni Pennys, svona Hagkaup-stuff, keypti rakvelar, sjampo og tannkrem, og var svo alltieinu farin ad skoda peysur, og matadi eina, hun var forljot og thaer voru allar forljotar, eg sa einar flottar buxur en matunarklefar eru fangelsi i minum augum. Svo eg hugsadi, Elisabet hvada rugl er nu thetta ad fara inni Pennys. Er lif thitt a rettum kili. Fann svo thetta Sony-Center, og keypti geislaspilara. 40 evrur, for svo i sund, thad var buid ad loka sundinu en eg fekk ad fara i sturtu, var svo heilmikid ad velta thvi fyrir mer hvort eg aetti ad fara a internet kaffi tilad vita hvort Robert hefdi svarad mer, en hugsadi thad vaeri ekki nog god astaeda, lika sannfaerd um ad hann kaemi a morgun, eg veit ekki hvernig eg fekk thad i hausinn ad hann kaemi i heimsokn 18. november. Stod svo i 20 minutur a lestarstodinni ad bida eftir Malahide-lestinni, og avarpadi litinn dreng thvi eg sa ekkert um Malahide-lestina, en hann sagdi ad Drogheda stoppadi i Malahide. Eg er soldid veik fyrir Drogheda-lestinni, thad drynur i henni, hun er soldid gomul og lifsreynd lest, thytur oft afram og stoppar hvergi nema i Drogheda. Drogheda er dularfullur stadur. Eg hringdi i Margreti vinkonu mina i Allihies medan eg beid eftir lestinni og thad var gaman ad heyra i henni, og nuna medan eg skrifa thessi ord hugsa eg hvada bull er thetta, aetlaru ad eydileggja bloggid. Svo var eg komin til Malahide og fekk kast hvot eg aetti ad fara i messu eda utad borda a griska veitingastadinn minn, en for i stadinn inni dyrustu budina i baenumm tharsem eg keypti skuggalega flott stigvel i haust og spurdi um peysur og leist soldid vel a eina svarta, hun var med hneppu aftan a, eg hugsadi hvort einhver myndi hneppa svona fra, eg er lika med svo fallegan hals og vidbein, en svo sa eg buxur, svartar buxur, alveg sjuklega flottar, vidar svartar buxur med tolum ad ofan og hja vosunum, svona einsog ef eg vaeri bankastjori Bank of Ireland eda trudur, thaer kostudu 110 evrur en mer fannst thaer adeins of vidar, thaer voru numer 14, svo eg veit ekki, thaer eru frateknar thangad til a morgun, meirihattar buxcur, alveg rettu buxurnar fyrir mig, svo for eg a griska stadinn, glosadi i leikritinu minu og at minn kalamari, i thridja sinn, eg elska ad eiga eitthvad svona fyrir mig, einsog thetta se minn stadur en veit aldrei hvad eg a borga i thjorfe, ekki frekar en hvad eg a ad gefa betlurunum, eg var eina eina manneskjan a stadnum, allir voru med einhverjum, eg bordadi med puttunum, svo aetladi eg i messuna en messan var buin, hellirigning, eg sat goda stund i kirkjunni, thad voru raud blom og gulur veggur sem gott var ad horfa a, eg kveikti a kerti svo gud gaeti opnad hjarta mitt, og lika fyrir krakkana og tengdakrakkana, for svo a fundinn minn, og for - an thess ad aetla thad, - ad grata a fundinum, yfir thvi ad eg vaeri ekki lengur ein i heiminum.

Og fekk svo hvinandi hausverk, sjalfsagt yfir thessari othaegilegu uppgotvun.

Svo var madur sem keyrdi mig heim af fundinum og hann gaf mer 50 kilo af kartoflum. Eg for heim og spiladi geliska geisladiskinn sem annar madur a fundinum gaf mer um daginn. Fekk simanumer hja yndislegri konu, kom heim og tjekkadi a hvort Robert hefdi eitthvad svarad mer, en for svo med aedruleysisbaenina og tha kom svona hugsun ad vera ekkert ad hugsa um hann.

Eg er bara ad paela i ad reyna losna vid eitthvad thessu ollu utur hausnum a mer, eg finn hvad er threytandi ad skrifa thetta allt, hvad tha ad hugsa thetta allt.

Og tha kem eg ad thessu sem eg byrjadi a, eg er akvedin en syni oakvedinn front. Eg hugsa thegar hvad.... tilad reyna ganga fra mer.

I dag for eg i soldinn leik, eg tok af mer Ham ferdamannsins, og imyndadi mer ad eg aetti heima herna a Irlandi.

Sennilega thessvegna sem eg for inni Pennys.

Engin ummæli: