Maríanna Hólm tjáir sig aðeins meira um frægðina

Ég er ekkert nema ég sé fræg, þá fæ ég viðurkenningu fyrir hvað ég er sæt, gáfuð, frumleg, sérstök, skemmtileg, annars er ég ekkert af þessu, annars er þetta bara einsog þreytandi hæfileikar sem ég þarf að dragnast um með allt, svo annað hvort er að losa sig við þetta eða verða fræg, og þú getur bara gjörsovel og leyst úr mínum sálarflækjum sem koma í veg fyrir að ég verði fræg.

Ertu ekki bara löt, sagði sálfræðingurinn.

Löt!!!! Nei, ég er með sálarflækjur.

Kannski nennirðu ekki að verða fræg. Og er það ekki bara allt í lagi, kannski veistu að frægðin er innantóm og ekki þess virði, en hangir bara í henni einsog gömlum segldúk.

Gömlum segldúk?

Já, gæti það ekki verið.

Gömlum segldúk?

Ég segi svona.

Gömlum segldúk?

Hversvegna ekki.

Svona grænum gömlum stífum segldúk???