Úr sálarlífi mínu

Ég er bara alsæl og hamingjusöm, allt að smella saman, svo er ég að skrifa dásamlega sögu og ef einhver hefur tekið eftir einhverju sérstöku uppá síðkastið þá er það rétt. Ég er hætta að tala um og hugsa um og tönglast á og hugsa ekki um annað en um og hætta að þrástagast á. Einmitt, rétt, alveg rétt. Hinsvegar skulda ég skatta, fjögurhundruðþúsund, og á að borga þá í maí svo ég verð að fara kyrja, ekki seinna vænna, það er farið að birta, svo er Kristín að koma heim með hundana Zizou og Keano, það verður yndislegt. Áðan kom fullt af fólki í mat til mín og ég eldaði tvö læri, og þau voru bæði jafngóð og brúnuðu kartöflurnar sem mamma brúnaði. Ingunn og Garpur og Embla voru hér, Jökull var hér, Hrafn og Elín og inní henni Víííí. Svo þetta var mikill mannskapur og glatt á hjalla. Mig langar í göngutúr, ég er að fara til Trékyllisvíkur að passa þrjá ketti, það er soldið heilagt af því þar er mikið af æðarfugli sem minnir mig á að ég á eftir að skila blikanum, dúkkunni og blómasúlunni.

Ég elska lífið. Elskaðu lífið.