Ella Stína vissi um aðra ást en hún var að hvíla sig svo það er bara svona: Það var hlýja og hlýja og hlýja og löngun tilað gera eitthvað fallegt, og í þessari ást hafði hún hendur og ýmislegt. En Ella Stína er að hvíla sig. Ástin er hvíld. Stundum. Og þá kemur ýmislegt.